من معلم هستم

تقدیم به تمامی معلمان عزیز

من معلم هستم

زندگی پشت نگاهم جاریست

سرزمین کلمات تحت فرمان من است

قصر پنهان من است

قاصدک های لبانم هر روز سبزه ی نام خدا را به جهان می بخشد

من معلم هستم

گرچه بر گونه من سرخی سیلی صد درد درخشش دارد

آخرین دغدغه هایم این است:

نکند حرف مرا هیچکس امروز نفهمید اصلا

نکند حرفی ماند؟

نکند مجهولی روی رخساره ی تن سوخته ی تخته سیاه جا مانده است ؟

من معلم هستم

هر شب از آینه ها می پرسم:

به کدامین شیوه؟

وسعت یاد خدا را بکشانم به کلاس؟

بچه ها را ببرم تا لب دریاچه ی عشق؟

غرق دریای تفکر بکنم؟

با تبسم یا اخم ؟

با یکی بود و نبود ؟

زیر یک طاق کبود ؟

با کلاغی که به خانه نرسید قصه گویی بکنم ؟

تک به تک یا با جمع ؟

بدوم یا آرام ؟

من معلم هستم

نیمکت ها نفس گرم مرا می فهمند

بالهای قلم و تخته سیاه رمز پرواز مرا می دانند

سیب ها دست مرا می خوانند

من معلم هستم

درد فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن

همگی مال من است

من معلم هستم